Popularnie nazywane są owocami nanerczy, orzechami indyjskimi lub nerkowcami. Przez wielu uważany jest za najsmaczniejszy spośród
wszystkich orzechów. Nerkowiec jest drzewem dorastającym do dwunastu metrów, należy do rodziny Anacardiaceae (nanerczowate). Pochodzi z Brazylii, a obecnie największe plantacje występują w Indiach. Nasiona nerkowca mają kształt i wielkość fasoli. Orzechy zawierają do 45% tłuszczu, który składa się z jednonienasyconych kwasów tłuszczowych - głównie kwasu oleinowego. W orzechach jest również 17% białka oraz około 30% cukrów. Orzechy bogate są także w karotenoidy (między innymi karoten i luteinę, witaminy z grupy B oraz witaminę C). Praktycznie orzechem jest nasiono otoczone grubą skorupką.
W skorupie orzecha znajduje się bardzo cenny olejek, który posiada właściwości parzące, dlatego w kosmetyce znalazł zastosowanie w produkcji preparatów antyseptycznych, środków dezynfekcyjnych i preparatów do usuwania kurzajek.
Największe uprawy migdałów znajdowały się w środkowej Azji, w Mongolii i Chinach, znane były tam od tysięcy lat, do
Europy dotarły dzięki kupcom podróżującym Jedwabnym Szlakiem, następnie przybyły do Ameryki, gdzie dziś odbywa się 75% światowej produkcji migdałów.
Migdały występują w dwóch rodzajach - słodkim i gorzkim, ten pierwszy ma dość szerokie zastosowanie w lecznictwie. Wykorzystuje się go:
- do zwalczania chorób układu moczowego (m. in. kamieni nerkowych i zwężenia cewki moczowej)
- przy chorobach dróg żółciowych
- jako lek wykrztuśny w schorzeniach oskrzeli
- przy chrypkach i suchym kaszlu.
Ponadto mleczko migdałowe, uzyskane po uprzednim zmieleniu i wymieszaniu z wodą, stanowi napój znacząco przynoszący ulgę w stanach napięcia nerwowego.
Oprócz tego naukowcy stwierdzili, że składniki migdałów i proporcje w jakich występują mają działanie antynowotworowe.
Orzechy brazylijskie są nasionami drzewa orzesznicy wyniosłej (Bertholletia excelsa). Najczęściej można je spotkać w tropikalnych lasach Amazonii. Owoce tego drzewa zbierają zazwyczaj kobiety, suszą je, a następnie łuskają orzechy przy pomocy specjalnie skonstruowanej maszynki.
Ze względu na utrudnione warunki uprawy, plantacji orzechów brazylijskich jest bardzo niewiele.Orzechy brazylijskie, które są eksportowane do USA i innych krajów zostają przeniesione do specjalnych sortowni w Brazylii. Tam orzechy jeszcze w strąkach są suszone w automatycznych suszarkach do wilgotności 11% (dla orzechów w skorupkach) lub 6% (dla wyłuskanych) dla potrzeb transportu. Orzechy wyłuskuje się przez moczenie ich w wodzie (prawdopodobnie słonej) przez 24 godziny, a następnie gotowanie przez 5 minut. Gotowanie zmiękcza skorupkę, która dzięki temu łatwiej pęka. Te orzechy, które mają zostać sprzedane obrane ze skórki i pokrojone, mogą być gotowane ponownie przed sunięciem skórki. Poddanie orzechów procesowi gotowania niszczy ich zdolność kiełkowania, przez to orzechy obrane ze skorupki nie kiełkują.
Orzechy brazylijskie zawierają dużą ilość tłuszczu i małą tanin. Specyficzny skład tłuszczów w tych orzechach sprawia, że spożywanie ich ma duży wpływ na pracę układu sercowo-naczyniowego, ciśnienie krwi, poziom cholesterolu oraz wzmacnia układ odpornościowy.
Orzechy brazylijskie zawierają także witaminę E (przeciwutleniacz zapobiegający degradacji komórek) i bardzo duże ilości selenu, wykazującego własności przeciw utleniające. Dlatego uznano je za naturalny produkt zastępujący suplementację farmakologiczną selenu. Orzechy brazylijskie polecane są po zabiegach operacyjnych i oparzeniach w celu regeneracji skóry.
Jest drzewem liściastym z rodziny orzechowatych. W stanie dzikim występuje na Bałkanach, w południowo-wschodniej Europie, południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji oraz w Himalajach i południowo-zachodnich Chinach. W orzechach włoskich znajduje się aż 60% tłuszczu, jest to głównie tłuszcz wielonienasycony. Są bogatym źródłem magnezu, potasu, fosforu, miedzi i manganu oraz witamin: B1, B6, E i folanów (kwas foliowy i jego pochodne). Orzechy włoskie mają dobroczynny wpływ na komórki nerwowe, ponieważ dostarczają kwasu linolenowego. W diecie zalecane są osobom nadpobudliwym, przemęczonym, zestresowanym i mającym kłopoty ze snem.
Orzech włoski posiada w swoim składzie również cenny koenzym Q10, jeden z najlepszych przeciwutleniaczy, pomagający unieczynnić "zły" cholesterol LDL, oraz kwas fenolowy, o działaniu przeciwrakowym.
Są owocem jednorocznej rośliny wywodzącej się z Ameryki Południowej. Ojczyzną orzecha ziemnego jest Brazylia. W rzeczywistości nie są orzechami, lecz należą do grupy roślin strączkowych, podobnie jak fasola i groch. Jednak ich skład odżywczy jest porównywalny do orzechów i wydają się one równie dobre dla zdrowia i urody jak prawdziwe orzechy. Otrzymuje się z nich wartościowy olej, który jest często stosowany w kosmetyce, zawiera bowiem ponad 20% kwasu linolowego, kwas olejowy, kwas palmitynowy, witaminy E i z grupy B oraz składniki mineralne. Tłoczony na zimno ma intensywny zapach, a rafinowany nie pachnie prawie wcale. W kosmetyce używany jest jako czysty olejek do ciała, np. do masażu, jako dodatek do kosmetyków, olejków do kąpieli dla osób z bardzo suchą skórą, skłonną do łuszczenia czy egzem. Olej ma działanie zmiękczające, dobrze się wchłania.
Mielone orzechy ziemne służą w kosmetykach jako środek zagęszczający, regulujący lepkość oraz jako substancja ścierająca i oczyszczająca (głównie w peelingach). Orzechy te mogą powodować alergie!
Leszczyna ma wyjątkowo smaczne owoce, które zna chyba każdy. Orzeszki te pochodzą nie tylko z dzikich, leśnych krzewów, ale także z odmian uprawnych.
Leszczyna jest znana od dawna w Europie i jest jedną z najczęściej uprawianych z najstarszych europejskich roślin sadowniczych. Krzew już kilkaset lat temu szybko rozprzestrzenił się w lasach Europy Środkowej i Północnej. Owoce leszczyny na długo stały się smacznym produktem spożywczym, zwłaszcza że można je przetwarzać w łatwy sposób i przechowywać przez długi czas.
Orzechy laskowe są smaczne, a nawet smaczniejsze od wielu innych orzechów, są bardzo pozytywnymi składnikami żywienia. Bogate w proteiny, wartości odżywcze oraz dające energię.
Orzech Macadamia, zwany także orzechem Queensland, jest owocem drzewa makadamia.
Pochodzi ono z Australii i nosi nazwę na cześć Johna Macadama,pochodzącego ze Szkocji naukowca, który je uprawiał.
Niektórzy uważają te orzeszki za najlepsze na świecie. Ich delikatny, maślany smak i chrupiąca konsystencja sprawiają, że są przepyszne.
Największym producentem obecnie jest Australia produkująca 100 tysięcy ton orzechów rocznie.
Są zaliczane do jednych z najszlachetniejszych gatunków orzechów. Wyglądem, smakiem i aromatem przypominają orzechy włoskie. Najlepiej smakują w całości jako przekąska, można je stosować do ciast orzechowych i keksów, a grubo pokrojone - do różnych ciast na placuszki i ciasteczka.
Orzechy Pecan, zwane orzeszkami amerykańskimi, mają miąższ o kształcie podobnym do orzechów włoskich, są słodsze, bardziej delikatne w smaku, zawierają dużo tłuszczu. Zmielone stosuje się do ciast, nadając im delikatny korzenny smak, w całości - do dekoracji lub jako przekąskę.
Owoce pekana wyróżniają się także dużą zawartością antyoksydantów, największą spośród uprawianych przedstawicieli z rodziny orzechowatych. Antyoksydanty umożliwiają redukcję "złego" cholesterolu w organizmie. Badanie zdolności pochłaniania wolnych rodników nadtlenkowych przez substancje zawarte w owocach pekana dowodzi, iż 100 g tego produktu charakteryzuje się równowartością około 15 tys. mol TE/100 g potencjału antyoksydacyjnego.
Ze względu na skład chemiczny pekany są zalecane przez dietetyków i organizacje konsumenckie. Ponieważ orzechy te są bogatym źródłem witaminy E i przeciwutleniaczy, pomagają zapobiegać chorobom cywilizacyjnym, takim jak: nadciśnienie tętnicze, nadwaga, rak piersi, prostaty i wielu innych.
Doskonała przekąska bogata w błonnik i magnez. Pestki dyni są bogate w olej zawierający specyficzny fitosterol, sole mineralne wzbogacone fosforanami i błonnik. Pestkom z dyni przypisuje się skuteczność leczenia trądziku, korzystny wpływ na stan włosów i paznokci, co znajduje uzasadnienie w ich specyficznych składnikach: cynku oraz siarce. 100g pestek zawiera również całodzienną zalecaną dawkę miedzi. Naukowcy ośrodka badawczego w Chicago przeprowadzili testy zapachowe. Okazuje się, że męskich zmysłów zbytnio nie pobudzają dezodoranty, perfumy tylko ...zapach dyni.
Za ojczyznę słonecznika uważa się południe Ameryki Północnej, ale dzikie słoneczniki spotykane są również w Indiach, gdzie od tysięcy lat wytłaczano z nich olej.
Słonecznik do Europy trafił dopiero w 1510 roku i przez parę stuleci był uważany za roślinę ozdobną. Dopiero później nauczono się go wyskubywać i podgryzać nasiona , ale dopiero w 1840 roku rosyjski rolnik Bokarew wpadł na pomysł wyciskania z jego nasion oleju.
W nasionach słonecznika znajdziemy nienasycone kwasy tłuszczowe (między innymi kwas oleinowy i linolowy), białko, fitosterole, błonnik, argininę, witaminy A, B, E, PP i z grupy B oraz potas, cynk, żelazo, fosfor i wapń. Spożywanie pestek słonecznika korzystnie wpływa na kondycję skóry, włosów i paznokci, a także przyczynia się do obniżania ciśnienia i poziomu "złego" cholesterolu. Związki zawarte w nasionach mają również działanie przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe, a także korzystnie wpływają na męską potencję.
Molex
Copyright ©
biuro@molex.net.pl
Start | Stoiska w galeriach | Eventy/koncerty | Współpraca | Produkty | Promocje | Wyraź swoją opinię | Kontakt
Realizacja: Rafal Kaluza